![IMG_4253[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/591/963_800x600.jpg?r=0)
![IMG_4189[2]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/591/971_800x600.jpg?r=0)
Reisverslag 3: Het nieuwe reisverslag; smakken mag
Blijf op de hoogte en volg Marieke & Aimée
23 Maart 2015 | Vietnam, Hoi An
Hoi allemaal,
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Maar we leven nog; integendeel we hebben ons nog nooit zo levendig gevoeld. Dit maakt jullie vast nieuwsgierig dus laten we dan ook maar snel beginnen.
Ha long Bay
Na Sa Pa ( het bergstadje) zijn we naar Ha long Bay geweest. Hiervoor was weer een busreis nodig. We zijn al wat brutaler geworden want we gaven meteen aan dat wij voorin wilden zitten omdat Aimee wagenziek is. En brutale mensen hebben de halve wereld bleek maar weer: we zaten voorin met beenruimte en kregen zelfs gratis water ( anderen die hierom vroegen kregen dit niet.. haha). Dus hier begon ons ' queens of Asia ' verhaal. Deel 2 volgt nog!
Onze gids kreeg al snel de bijnaam ' kleine schreeuwlillik', een uitleg hierbij is denk ik niet vereist. Eenmaal op de boot werden we aan een lunchtafel geplaatst met mensen van verschillende nationaliteiten. Hier maakten we onze eerste Japanse en Chileense vrienden. Eenmaal de haven uit rezen er enorme rotsen op uit de zee. We kwamen bij een rots aan waar we naar binnen gingen om de stalagtieten en stalagmieten te zien. Over tieten gesproken... De vietnamezen vinden het blijkbaar niet moeilijk om dingen namen te geven. ALs een rots op een schildpad leek dan was dit DE schildpad rots en ga zo maar door. Zo was er ook een rots die op een borst leek. Er zaten briefjes geld en handafdrukken op de rotswand. De vietnamezen geloven namelijk dat als je deze rost aanraakt je borsten zullen groeien. En het ergste van alles... Toen de gids dit verhaal vertelde maakte ze oogcontact en raakte ze een meisje met ' twee erwtjes' aan. Wij verscholen ons snel proestend achter een rots in plaatsvervangende schaamte over de opmerking van de gids. Na de rots van binnen gezien te hebben gingen we weer het water op om de echte wonderen te bekijken. Overal waar we voeren staken inmens grote rotsen uit het water:sommige begroeid anderen kaal. Het was een prachtig gezicht. Terwijl het avondeten bereid werd, kwam er een vrouw ( uit het vissersdorpje) aangevaren met de supermarktboot. Van koekjes en bier tot aan seafood, deze drijvende winkel had het allemaal. Je moest het geld in haar netje doen en daarna gaf zij de etenswaren in het netje aan. We hebben hier een nacht op de boot geslapen (met prachtig uitzicht) en zijn de volgende dag terug gevaren. De busshauffeur die we hadden in de bus terug is ook wel een zinnetje waard. Hij had namelijk een nagel van 15 cm. OMG! Gelukkig kon hij wel rijden.
Hue
Na een rit in de nachtbus van13 uur kwamen we aan in Hue. We doken hier op onze bedden en wat een verrassing: ze waren zacht!! We zijn die dag meteen Hue gaan verkennen. We zijn over de grote markt gelopen. Leuk om te zien dat de locale mensen in de middag ongegeneerd een dutje doen OP de eetwaren die ze verkopen. Hierna hebben we de verboden stad bezocht en het koningklijk paleis van de keizer van vroeger. Ondanks dat deze stad zwaar getroffen is door de oorlog is het paleis nog steeds tot in detail verzorgd, zijn er grote tuinen, gouden tronen en is er zelfs een koningklijke tennisbaan aanwezig. Er was ook de mogelijkheid om je als echte royal aan te kleden en deze kans hebben we natuurlijk niet laten varen ( queens of Asia deel 2). Eenmaal in onze pakken gehezen wisten we niet meer weg te komen omdat werkelijk iedereen wel 50 foto's van ons wilde hebben ( eerst op de troon, dan met ons, dan apart, dan met de hele familie, dan op de tenen om even groot te zijn en ga zo maar door).
De volgende dag in Hue hebben we fietsen gehuurd. Hiermee zijn we een stuk uit de stad gefietst om het echte vietnam te zien. Alsof het zo heeft moeten zijn kwamen we langs een schooltje voor kinderen met handicap: thuy bieu beloved school. We kregen direct een rondleiding en alle kinderen reageren blij en enthousaist op onze komst. Het bleek een school en opvangcentrum te zijn voor kinderen van 7 tot 20 jaar met een beperking. De kinderen worden ingedeeld op niveau en leren schrijven, lezen, muziek maken en zelfs gebarentaal. Er was ook een klasje voor dove kinderen. Voor deze klas stond een docent die zelf ook doof was. De kinderen lieten trots hun schriftjes zien en we werden aan onze armen meegenomen om de foto's te bewonderen waar ze op stonden. Wat een bijzondere toevalstreffende ervaring was dit!
Hoi An
Hoi an was de vroegere handelsstad van vietnam. Het ligt dan ook aan de zee. Hier hebben we dan ook onze eerste duik in de zee genomen. Het witte zandstrand is hier en daar bedekt met ronde bamboebootjes waar de vietnamezen de zee mee op gaan naar hun vissersboot. Omdat de boot rond is gebruiken ze een bepaalde roeitechniek om vooruit te komen. Na een stranddag zijn we in de avond de stad in gegaan. Hier liep je werkelijk een sprookje binnen: de betoverende kleurrijke lampionnen die je in alle straatjes tegenkwam gaven een warme gloed over de stad. De schattige verlichtte bruggetjes, de geur van wierrook en de drijvende kaarsjes in de rivier maakten het magische plaatje compleet.
De volgende twee dagen in Hoi An hebben we weer stranddagen gehad.
De tweede dag namen we de niet-toerischtische fietsroute naar het strand. Een hobbelig onverhard pad ( geschikt voor mountainbiken en niet echt voor onze oma fiets met mandje) langs de palmbomen, garnaalkweekerijen, grazende buffels en de rieten hutjes.
In de avond zijn we weer de stad in gegaan. Hier hebben we beiden een jurk op maat laten maken ( een van de specialiteiten van Hoi an). Ongelooflijk hoe dit gaat. Ze meten je op en de volgende dag kun je je jurk al komen doorpassen. Een aantal kleine aanpassingen en je kunt je jurk zo meenemen.
Nha trang
De volgende stop was Nha Trang. Na de aankomst in de nachtbus hebben we de locale bus gepakt naar de homestay die we hadden geboekt. Het werd ons al snel duidelijk dat niet veel toeristen deze uitdaging aangaan. We werden de hele busreis aangestaard. Toen Marieke uiteindelijk op de alarmknop drukte ( omdat de bus de volgende halte moest stoppen) moest iedereen hard lachen. Zo gaat dat niet hier! Je moet gewoon in het Vietnamees 'stop' roepen.
De tweede dag in Nha Trang hebben we een motorbike tour gedaan ( beter bekend als ' easy rider countrytour'). Onze riders waren Hau en Tien. Twee grappige oude vietnamese mannetjes. We leerden deze dag alles over hoe de locale producten werden gemaakt. We hebben hier gezien hoe het is om de weg voor jezelf te hebben. We bezochten een bamboe weverij, een enorme pagode en een klei bakkerij ( waar ze bakstenen maakten). Een super ervaring om de stad op het land op deze manier te ervaren en te leren hoe er hier op een scouting-achtige manier geleefd wordt. Ongelooflijk hoe slim de vietnamzen zijn. Echt alles heeft een reden en wordt hergebruikt. Aan het eind van de dag hebben we nog een waterval bezocht. Hier hebben we als heldinnen van een meters hoge rots afgesprongen in het koele water van de waterval. Toen we die avond terugkwamen was al onze was gedaan. Wat fijn!!
Tot slot de uitleg van onze titel: smakken mag hier! Iedereen doet het ongegeneerd.We hebben het zelf ook geprobeerd maar het voelt toch een beetje onnatuurlijk. Goede opvoeding dus moeders!
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Maar we leven nog; integendeel we hebben ons nog nooit zo levendig gevoeld. Dit maakt jullie vast nieuwsgierig dus laten we dan ook maar snel beginnen.
Ha long Bay
Na Sa Pa ( het bergstadje) zijn we naar Ha long Bay geweest. Hiervoor was weer een busreis nodig. We zijn al wat brutaler geworden want we gaven meteen aan dat wij voorin wilden zitten omdat Aimee wagenziek is. En brutale mensen hebben de halve wereld bleek maar weer: we zaten voorin met beenruimte en kregen zelfs gratis water ( anderen die hierom vroegen kregen dit niet.. haha). Dus hier begon ons ' queens of Asia ' verhaal. Deel 2 volgt nog!
Onze gids kreeg al snel de bijnaam ' kleine schreeuwlillik', een uitleg hierbij is denk ik niet vereist. Eenmaal op de boot werden we aan een lunchtafel geplaatst met mensen van verschillende nationaliteiten. Hier maakten we onze eerste Japanse en Chileense vrienden. Eenmaal de haven uit rezen er enorme rotsen op uit de zee. We kwamen bij een rots aan waar we naar binnen gingen om de stalagtieten en stalagmieten te zien. Over tieten gesproken... De vietnamezen vinden het blijkbaar niet moeilijk om dingen namen te geven. ALs een rots op een schildpad leek dan was dit DE schildpad rots en ga zo maar door. Zo was er ook een rots die op een borst leek. Er zaten briefjes geld en handafdrukken op de rotswand. De vietnamezen geloven namelijk dat als je deze rost aanraakt je borsten zullen groeien. En het ergste van alles... Toen de gids dit verhaal vertelde maakte ze oogcontact en raakte ze een meisje met ' twee erwtjes' aan. Wij verscholen ons snel proestend achter een rots in plaatsvervangende schaamte over de opmerking van de gids. Na de rots van binnen gezien te hebben gingen we weer het water op om de echte wonderen te bekijken. Overal waar we voeren staken inmens grote rotsen uit het water:sommige begroeid anderen kaal. Het was een prachtig gezicht. Terwijl het avondeten bereid werd, kwam er een vrouw ( uit het vissersdorpje) aangevaren met de supermarktboot. Van koekjes en bier tot aan seafood, deze drijvende winkel had het allemaal. Je moest het geld in haar netje doen en daarna gaf zij de etenswaren in het netje aan. We hebben hier een nacht op de boot geslapen (met prachtig uitzicht) en zijn de volgende dag terug gevaren. De busshauffeur die we hadden in de bus terug is ook wel een zinnetje waard. Hij had namelijk een nagel van 15 cm. OMG! Gelukkig kon hij wel rijden.
Hue
Na een rit in de nachtbus van13 uur kwamen we aan in Hue. We doken hier op onze bedden en wat een verrassing: ze waren zacht!! We zijn die dag meteen Hue gaan verkennen. We zijn over de grote markt gelopen. Leuk om te zien dat de locale mensen in de middag ongegeneerd een dutje doen OP de eetwaren die ze verkopen. Hierna hebben we de verboden stad bezocht en het koningklijk paleis van de keizer van vroeger. Ondanks dat deze stad zwaar getroffen is door de oorlog is het paleis nog steeds tot in detail verzorgd, zijn er grote tuinen, gouden tronen en is er zelfs een koningklijke tennisbaan aanwezig. Er was ook de mogelijkheid om je als echte royal aan te kleden en deze kans hebben we natuurlijk niet laten varen ( queens of Asia deel 2). Eenmaal in onze pakken gehezen wisten we niet meer weg te komen omdat werkelijk iedereen wel 50 foto's van ons wilde hebben ( eerst op de troon, dan met ons, dan apart, dan met de hele familie, dan op de tenen om even groot te zijn en ga zo maar door).
De volgende dag in Hue hebben we fietsen gehuurd. Hiermee zijn we een stuk uit de stad gefietst om het echte vietnam te zien. Alsof het zo heeft moeten zijn kwamen we langs een schooltje voor kinderen met handicap: thuy bieu beloved school. We kregen direct een rondleiding en alle kinderen reageren blij en enthousaist op onze komst. Het bleek een school en opvangcentrum te zijn voor kinderen van 7 tot 20 jaar met een beperking. De kinderen worden ingedeeld op niveau en leren schrijven, lezen, muziek maken en zelfs gebarentaal. Er was ook een klasje voor dove kinderen. Voor deze klas stond een docent die zelf ook doof was. De kinderen lieten trots hun schriftjes zien en we werden aan onze armen meegenomen om de foto's te bewonderen waar ze op stonden. Wat een bijzondere toevalstreffende ervaring was dit!
Hoi An
Hoi an was de vroegere handelsstad van vietnam. Het ligt dan ook aan de zee. Hier hebben we dan ook onze eerste duik in de zee genomen. Het witte zandstrand is hier en daar bedekt met ronde bamboebootjes waar de vietnamezen de zee mee op gaan naar hun vissersboot. Omdat de boot rond is gebruiken ze een bepaalde roeitechniek om vooruit te komen. Na een stranddag zijn we in de avond de stad in gegaan. Hier liep je werkelijk een sprookje binnen: de betoverende kleurrijke lampionnen die je in alle straatjes tegenkwam gaven een warme gloed over de stad. De schattige verlichtte bruggetjes, de geur van wierrook en de drijvende kaarsjes in de rivier maakten het magische plaatje compleet.
De volgende twee dagen in Hoi An hebben we weer stranddagen gehad.
De tweede dag namen we de niet-toerischtische fietsroute naar het strand. Een hobbelig onverhard pad ( geschikt voor mountainbiken en niet echt voor onze oma fiets met mandje) langs de palmbomen, garnaalkweekerijen, grazende buffels en de rieten hutjes.
In de avond zijn we weer de stad in gegaan. Hier hebben we beiden een jurk op maat laten maken ( een van de specialiteiten van Hoi an). Ongelooflijk hoe dit gaat. Ze meten je op en de volgende dag kun je je jurk al komen doorpassen. Een aantal kleine aanpassingen en je kunt je jurk zo meenemen.
Nha trang
De volgende stop was Nha Trang. Na de aankomst in de nachtbus hebben we de locale bus gepakt naar de homestay die we hadden geboekt. Het werd ons al snel duidelijk dat niet veel toeristen deze uitdaging aangaan. We werden de hele busreis aangestaard. Toen Marieke uiteindelijk op de alarmknop drukte ( omdat de bus de volgende halte moest stoppen) moest iedereen hard lachen. Zo gaat dat niet hier! Je moet gewoon in het Vietnamees 'stop' roepen.
De tweede dag in Nha Trang hebben we een motorbike tour gedaan ( beter bekend als ' easy rider countrytour'). Onze riders waren Hau en Tien. Twee grappige oude vietnamese mannetjes. We leerden deze dag alles over hoe de locale producten werden gemaakt. We hebben hier gezien hoe het is om de weg voor jezelf te hebben. We bezochten een bamboe weverij, een enorme pagode en een klei bakkerij ( waar ze bakstenen maakten). Een super ervaring om de stad op het land op deze manier te ervaren en te leren hoe er hier op een scouting-achtige manier geleefd wordt. Ongelooflijk hoe slim de vietnamzen zijn. Echt alles heeft een reden en wordt hergebruikt. Aan het eind van de dag hebben we nog een waterval bezocht. Hier hebben we als heldinnen van een meters hoge rots afgesprongen in het koele water van de waterval. Toen we die avond terugkwamen was al onze was gedaan. Wat fijn!!
Tot slot de uitleg van onze titel: smakken mag hier! Iedereen doet het ongegeneerd.We hebben het zelf ook geprobeerd maar het voelt toch een beetje onnatuurlijk. Goede opvoeding dus moeders!
-
23 Maart 2015 - 09:12
Monique:
Wat een heerlijk verhaal! Jullie nemen me helemaal mee, ik zie het al voor me!
Marieke, speciaal voor mij zeker het verhaal van de teennagel......gatver.
Ik wil er geen foto van zien!!!
Ga zo door meiden, fantastisch.
Dikke kus voor allebei xxx -
23 Maart 2015 - 09:23
Ons Laris':
Hey Queens of Asia,
Veel plezier in Cambodja hopelijk wordt dit net zo indrukwekkend!
Amber vroeg net, juf hoe hebben uw vriendinnen het? Vonden ze mijn foto ook leuk? Ik ben zo vrij geweest om te zeggen dat jullie het erg leuk vonden en een korte versie van jullie reis verteld #Marie en Aimee gaan de klas in!
Liefs Lara -
23 Maart 2015 - 11:03
Truus Van Daalen:
Wat een geweldige reis meisjes. Zo leer je toch het beste land en gewoonte kennen lijkt mij.
Jullie durven ook veel. Van een rots springen? ik moet er niet aan denken.
nu op naar Cambodja. Daar is die vreselijke oorlog wat minder lang geleden.
Ben benieuwd hoe jullie dat land zullen beleven. In ieder geval heel veel plezier en avontuur.
Love, Oma van Daalen -
23 Maart 2015 - 16:10
Vera:
Haa Meiden!
Wat een heerlijk verhaal weer! Te jaloersmakend! :D
Geniet van de vieze nagels, het smakken, maar vooral van al het moois in Azië! -
24 Maart 2015 - 15:03
Mirjam Verheul:
Hoi meiden! Wat een gave reis maken jullie! Tof en leuk jullie reisverslag zit er helemaal in!
Veel plezier! -
25 Maart 2015 - 00:41
Karin:
He meiden,
Ohhhh ik ben weer zo terug in Vietnam, erg leuk om jullie verhaal te lezen en mijn eigen flash-backs weer op te laten borrelen. Die verkleedpartij in Huet was ik alweer vergeten,. moet toch mijn foto's maar weer eens opzoeken. En ... ook jullie hebben een vietnamees jurkje laten maken, altijd leuk voor een verkleedpartijtje als je weer terug bent. Ik zal dan het verhaal wel vertellen van alle kostuumpjes die er tijdens mijn reis zijn aangeschaft!
Die Cuchingtunnels zijn echt niet voor onze europese lijven gemaakt, dat hebben jullie ook gemerkt, indrukwekkend he.
nu op naar Cambodja waar je naast ook tranentrekkende indrukwekkende historische plaatsen ook indrukwekkende mooie historische plaatsen zult gaan zien.
Ik zeg absorberen maar van al dat cultureel erfgoed en de bijzondere leefwijze van de bevolking!! -
13 April 2015 - 14:14
Wiesje:
Hallo meiden, ik heb net reisverslag 3 gelezen, super leuke verhalen allemaal. maar ik zie dat jullie ook wel allerlei ontberingen moeten doorstaan 13 uur in een bus lijkt me geen pretje. en ik hoop dat ik noooooooit in een bus hoef te zitten met een buschauffeur met een nagel van 15 cm lang. yek. Ik krijg natuurlijk ook regelmatig foto's door van je moeder dus lijkt het net of ik ook een beetje op reis ben.
Ga nu reisverslag 4 lezen. kus wiesje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
