Reisverslag 2: beroemdheden met bergschoenen
Blijf op de hoogte en volg Marieke & Aimée
08 Maart 2015 | Vietnam, Sa Pá
Inmiddels zijn we al weer een week in Vietnam en na al die leuke reacties op ons eerste verslag leek dit ons een goed moment om jullie weer op de hoogte te brengen van onze belevenissen. De tweede dag in Hanoi zijn we te voet verder gegaan. We hebben oa.: de kathedraal van Hanoi gezien, de boedistische tempel, de plek waar Ho Chi Minh ( streng bewaakt) ligt opgebaard tegen zijn wil in. Hij wilde namelijk gecremeerd worden en tot slot hebben we een bezoekje gebracht aan de gevangenis. Erg indrukwekkend! Na al deze serieuze uitstapjes zijn we relaxed langs het meer gaan zitten. Ofja relaxed?? Er kwam al snel een man langs lopen die een aantal keer vertelde hoe mooi Aimée wel niet was. Hierop vroeg Marieke of dit was omdat ze blank is. De man antwoorde: 'No, she looks friendly and she's a little bit fat'. We kwamen niet meer bij. Maar we hadden niet lang genoeg de tijd om bij te komen want al snel stond er een cameraploeg voor onze neus. We dachten eerst dat het een schoolproject zou zijn en beantwoordden braaf de vragen over geweld en diefstal als je op reis bent. Uiteindelijk werd ons duidelijk dat we die avond op vtv1 zouden komen ( vietnamese televisie, zoals NOS1). Dus nu zijn we BV'ers ( bekende vietnamese). Vanwege deze nationale bekendheid leek het ons verstandig om de stad zo snel mogelijk te verlaten. En zo begon ons Sa Pa avontuur!
Sa Pa is een bergstadje dat ongeveer op 1650 meter boven zeeniveau ligt. Kenmerkend voor Sa Pa zijn de verschillende etnische bevolkingen en de uitgestrekte rijstvelden. We hebben vanuit Hanoi de nachtbus genomen. Deze bus bestond uit 3 rijen stoelen die je plat kon leggen zodat je een bedje had ( natuurlijk op de maat van vietnamese benen). Slaperig aangekomen op de plaats van bestemming deden we onze ogen open en werden we aangestaard door de Hmong bevolking ( ongeveer 30 man). Ze zwaaiden vriendelijk en nodigde ons uit om de bus uit te komen.
We hebben hier met een lokale gids ( May van 21 jaar) een korte trekking gedaan naar een waterval via de rijstvelden, waar veel waterbuffels, varkens, kippen en honden om je heen liepen. May vertelde dat ze Engels had geleerd door als klein meisje armbandjes te verkopen aan de toeristen ( zoals vele anderen). Op onze vraag hoe het hier met het huwelijk zit, vertelde ze dat als je tussen de 16-18 jaar nog niet getrouwd bent je opgegeven bent en voor altijd single zal blijven. Zo was ze zelf ook getrouwd en in verwachting van haar eerste kindje. Op erg jonge leeftijd moeten de kinderen hier al kiezen met wie ze hun leven lang samen blijven. Als ze dit niet zelf kiezen doen de ouders dit voor ze. Na eerst een tijdje ( letterlijk) door de wolken te hebben gelopen klaarde het daarna op en zag het landschap er sprookjesachtig uit. In de middag hadden we 'free time' en hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten. Wat een verademing om na die vieze stadslucht hier in de natuur te zitten.
De volgende dag in Sa Pa hebben we een 2-daagse trekking gedaan met een home-stay ( verblijf bij locals). Aan het begin van de tocht stonden er een aantal dames in prachtige klederdracht ons op te wachten. Ze liepen het hele eind naar het volgende dorp met ons mee. Onderweg maakten ze figuurtjes van gras voor ons en pakten ze zo nu en dan onze hand om ons te ondersteunen. Zo lopend door de rijstvelden valt het op hoe hard iedereen hier werkt. Je komt onderweg veel kleine kinderen tegen en oude omaatjes die per dag vele kilometers afleggen door de bergen. Vaak ook met een hele hoop bagage op hun rug. Baby's worden door de vrouwen ( door ons eerder meisjes genoemd) op hun rug meegedragen. Daarnaast heeft ieder bergvolk zijn eigen prachtige klederdracht aan met geweldige kleuren en mooie details. In de rijstvelden zijn mannen en vrouwen in de modder aan het hakken, kleine kinderen verkopen armbandjes en iedereen helpt mee in huis en op het land als ouders geen geld hebben om de school te betalen. Na een tijdje kwamen we aan bij de homestay. Hoewel we het graag anders hadden gezien vormde het gebrek aan taal een groot obstakel om in contact met ons te komen. Maar we hadden een ontzettend leuke groep en hebben ons prima vermaakt. Er was een gezellige slaapzolder waar iedereen in krakende bedden in een rijtje onder klamboes sliep. Het was die ochtend dan ook heerlijk om wakker te worden van een kraaiende haan in plaats van toeterende scooters. Vandaag maakte we ons klaar voor een nieuwe trekking. Het had die nacht geregend dus het was een grotere uitdaging dan de dagen ervoor. Gladde modderpaden met losse stenen die zeker met een percentage van 23 procent omhoog gingen. Ongelooflijk om te zien hoe veel moeite wij hier mee hadden met onze bergschoenen en hoe de plaatselijke bevolking om hun plastic slippers omhoog huppelde ( met baby's op de rug). Na de lunch werden we opgepikt door een busje die ons terugbracht naar het hotel waar we een nacht hadden doorgebracht. In de avond terug in de nachtbus naar Hanoi en morgen op naar Ha Long Bay.
Tạm Biệt ( tot ziens)
Aimée en Marieke
Sa Pa is een bergstadje dat ongeveer op 1650 meter boven zeeniveau ligt. Kenmerkend voor Sa Pa zijn de verschillende etnische bevolkingen en de uitgestrekte rijstvelden. We hebben vanuit Hanoi de nachtbus genomen. Deze bus bestond uit 3 rijen stoelen die je plat kon leggen zodat je een bedje had ( natuurlijk op de maat van vietnamese benen). Slaperig aangekomen op de plaats van bestemming deden we onze ogen open en werden we aangestaard door de Hmong bevolking ( ongeveer 30 man). Ze zwaaiden vriendelijk en nodigde ons uit om de bus uit te komen.
We hebben hier met een lokale gids ( May van 21 jaar) een korte trekking gedaan naar een waterval via de rijstvelden, waar veel waterbuffels, varkens, kippen en honden om je heen liepen. May vertelde dat ze Engels had geleerd door als klein meisje armbandjes te verkopen aan de toeristen ( zoals vele anderen). Op onze vraag hoe het hier met het huwelijk zit, vertelde ze dat als je tussen de 16-18 jaar nog niet getrouwd bent je opgegeven bent en voor altijd single zal blijven. Zo was ze zelf ook getrouwd en in verwachting van haar eerste kindje. Op erg jonge leeftijd moeten de kinderen hier al kiezen met wie ze hun leven lang samen blijven. Als ze dit niet zelf kiezen doen de ouders dit voor ze. Na eerst een tijdje ( letterlijk) door de wolken te hebben gelopen klaarde het daarna op en zag het landschap er sprookjesachtig uit. In de middag hadden we 'free time' en hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten. Wat een verademing om na die vieze stadslucht hier in de natuur te zitten.
De volgende dag in Sa Pa hebben we een 2-daagse trekking gedaan met een home-stay ( verblijf bij locals). Aan het begin van de tocht stonden er een aantal dames in prachtige klederdracht ons op te wachten. Ze liepen het hele eind naar het volgende dorp met ons mee. Onderweg maakten ze figuurtjes van gras voor ons en pakten ze zo nu en dan onze hand om ons te ondersteunen. Zo lopend door de rijstvelden valt het op hoe hard iedereen hier werkt. Je komt onderweg veel kleine kinderen tegen en oude omaatjes die per dag vele kilometers afleggen door de bergen. Vaak ook met een hele hoop bagage op hun rug. Baby's worden door de vrouwen ( door ons eerder meisjes genoemd) op hun rug meegedragen. Daarnaast heeft ieder bergvolk zijn eigen prachtige klederdracht aan met geweldige kleuren en mooie details. In de rijstvelden zijn mannen en vrouwen in de modder aan het hakken, kleine kinderen verkopen armbandjes en iedereen helpt mee in huis en op het land als ouders geen geld hebben om de school te betalen. Na een tijdje kwamen we aan bij de homestay. Hoewel we het graag anders hadden gezien vormde het gebrek aan taal een groot obstakel om in contact met ons te komen. Maar we hadden een ontzettend leuke groep en hebben ons prima vermaakt. Er was een gezellige slaapzolder waar iedereen in krakende bedden in een rijtje onder klamboes sliep. Het was die ochtend dan ook heerlijk om wakker te worden van een kraaiende haan in plaats van toeterende scooters. Vandaag maakte we ons klaar voor een nieuwe trekking. Het had die nacht geregend dus het was een grotere uitdaging dan de dagen ervoor. Gladde modderpaden met losse stenen die zeker met een percentage van 23 procent omhoog gingen. Ongelooflijk om te zien hoe veel moeite wij hier mee hadden met onze bergschoenen en hoe de plaatselijke bevolking om hun plastic slippers omhoog huppelde ( met baby's op de rug). Na de lunch werden we opgepikt door een busje die ons terugbracht naar het hotel waar we een nacht hadden doorgebracht. In de avond terug in de nachtbus naar Hanoi en morgen op naar Ha Long Bay.
Tạm Biệt ( tot ziens)
Aimée en Marieke
-
08 Maart 2015 - 10:18
Inge En Jens:
Hi lieve meiden,
Wat een geweldig verhaal! Over jullie BV verhaal heb ik smakelijk kunnen lachen. Geweldig!!
Zo te lezen hebben jullie het goed naar jullie zin. Geniet ervan!!
Dan genieten wij van jullie verhalen.
Veel liefs -
08 Maart 2015 - 10:25
Paula:
Hoi Aimee en vriendin,
Leuk om jullie reisverhalen te lezen.
Klinkt goed! Blijf genieten!
Lieve groetjes Paula -
08 Maart 2015 - 10:49
Loes:
Heeee Miek en Aimee!
Ik lig hier helemaal dubbel om jullie mooie verhalen.
Het klinkt allemaal heerlijk, lekker genieten jullie!
xxxx Loesie -
08 Maart 2015 - 10:49
Lenie:
Hallo globetrotters
We (Hans Max Lenie) zitten samen aan het ontbijt en lezen jullie blog via het tv scherm. Mooi verhaal van dat camera team. Max is meteen gaan zoeken op vtv1 maar dat valt ondanks de vertaling niet mee. Op welke dag was die uitzending? We kunnen ons voorstellen dat het een heel verschil is tussen Hanoi en het platteland (nou ja plat). We zien uit naar jullie volgende blog.
Heel veel groeten van Hans Max Lenie xxx en een poot van Pelle -
08 Maart 2015 - 11:00
Ben En Ans:
Hallo lieve Aimee en Marieke,
Wat heerlijk om jullie belevenissen te volgen. Het is/wordt vast weer een geweldige tijd!
Veel reisplezier samen en geniet van alles dat op je pad komt.
Veel liefs, Ben en Ans
-
08 Maart 2015 - 18:49
Monique:
Wat hebben jullie weer een geweldig verslag geschreven. Als je erbij stilstaat dat jullie nu een week onderweg zijn en al zoveel indrukken hebben opgedaan, lieve mensen ontmoet hebben en al zoveel hebben gedaan...geweldig, dit is nou precies wat jullie altijd al wilden doen samen. Het was fijn dat we konden face timen en jullie snuitjes spraken boekdelen. Ga zo door en geniet!!!
dikke kus, mama Monique -
08 Maart 2015 - 20:01
Daphne Te Kiefte:
Hallo,
Wat heerlijk weer om te lezen. We hebben hier vandaag ook de eerste vroege lente dag gehad. Echt genieten. Maar dat haalt het niet bij jullie belevenissen.
Een nationale bekendheid in Vietnam zal goed op je C.V. staan. Hi hi. -
08 Maart 2015 - 22:47
Ons Laris':
hey schatjes,
Ik lig dubbel, she looks a bit fat :p magere mensjes daar dan als Aimee al fat is!
Geniaal verhaaltje weer! Ik ben jaloers op het meisje die op de buffel zit :)
Liefs Lara -
09 Maart 2015 - 10:16
Martin (opa):
Beste meiskes,
leuk verhaal hoor. Ik zit op mijn puntje van mijn stoel en zit nu alweer te wachten op het volgende verhaal.
Ja Aimee (bolle) dat wordt afvallen op vakantie. Dat kan natuurlijk niet, als de mensen het daar al gaan zien.
Hebben jullie wel een beetje goed weer daar want ik heb gelezen dat het daar behoorlijk kan regenen.
Veel plezier verder en tot de volgende keer.
Groetjes uit Barcelona :)
Opa -
10 Maart 2015 - 16:14
Leonie En Jan:
Lieve Aimee en Marieke
We sluiten ons aan bij alle voorgaande reacties, geweldig om te lezen en foto's te zien!
Wat een avontuur weer ! Geniet ze en nog een fijne reis!
Dikke kus en een giga knuffel van Stijn.( die nog heel graag met jouw naar Jan Klaassen wil , maar ja dan moet ie even wachten haha) -
12 Maart 2015 - 22:11
Wiesje:
Hoi Miek en Aimee,
Superleuk jullie verhalen. Monique stuurt ook regelmatig jullie appjes door dus ik volg jullie op de voet.
En missen jullie tot nu toe niets in de rugzak of was je goed gepakt? -
13 Maart 2015 - 13:15
Gaby:
Hey meiden!
Wat leuk om jullie avonturen op deze manier te volgen. Leuk geschreven, heb gelachen om jullie 'BV' en 'little fat' momenten haha. Geniaal!
Kijk uit naar het volgende verslagje :)
Enjoy!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
