reisverslag 3
Door: Aimée & Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke & Aimée
05 Juli 2012 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal,
Hier weer een verslag vanuit Paramaribo. Afgelopen dagen hebben we veel verschillende dingen meegemaakt. Hierdoor zal het verslag bestaan uit korte verhaaltjes van onze belevenissen.
Fietsen in Paramaribo
Afgelopen week hebben we onze grenzen verlegd en zijn we met gevaar voor eigen leven op de fiets de weg op gegaan. Dit is net zo chaotisch als het douchen, tandenpoetsen, wassen, afdrogen, insmeren en aankleden van 20 kleine negertjes in een oppervlakte van maximaal 5 vierkante meter(om jullie even een duidelijk beeld te geven). We verbaasden ons er eerst over dat de Surinamers bijna niet fietsen, maar eenmaal op de weg werd ons wel duidelijk waarom dit zo was en waarom de zij zich er juist over verbaasden dat wij WEL op de fiets stapten…
Waar rekening mee te houden als je in Suriname fietst: Links rijden, geen stoplichten, torenhoge drempels, kuilen in de weg, ontbrekende fietspaden en toeterende automobilisten. Met het bovenstaande rekening houdend is het even wennen maar uiteindelijk prima te doen voor ons!! (Tip: De fietshelmen uit Duitsland zouden hier geen overbodige luxe zijn).
Surinaamse begrafenis
Naast het terrein van ons appartement is een grote begraafplaats. Nu zaten we pas op kantoor te skypen met het thuisfront en hoorde we een luid gegil ondersteund door muziek. We vroegen aan één van onze buurmeisjes of er toevallig in de buurt een feestje was. Waarop ze antwoordde ‘nee, er is iemand dood gegaan’. Toen wij van het lachen waren bekomen vertelde het meisje dat er op een begrafenis muziek wordt gespeeld, wordt gedanst en gegild.
Uitgaan
Zaterdagavond. We gingen naar Zsa Zsa Zsu, een discotheek waar de lokale bevolking ook komt. Het was inmiddels 23.30 toen we de discotheek binnen kwamen, een prima tijd dachten wij. Nadat we ons hadden verbaasd over het aantal mensen dat binnen was(+/- 25 man), hoorden we van de charmante barman dat het hier pas om 02.00 uur volstroomt. En ja hoor, dit bleek ook zo te zijn. Maar wat kunnen die Surinamers dansen! De film ‘Dirty dancing’ zou hier zo opgenomen kunnen worden. Na enige twijfel of onze danskunsten hier aan konden tippen hebben we ons er toch aan gewaagd. Tot in de vroege uurtjes hebben we al billen-schuddend op de dansvloer gestaan.
Keti koti
Keti koti is een officiële feestdag ( 1 juli) in Suriname waarop men de nationale afschaffing van de slavernij viert. Op deze dag wordt er flink gefeest, je kunt dit vergelijken met Koninginnedag bij ons. Wij hadden het geluk dat we deze feestdag bij konden wonen. Men draagt traditionele kleding in allerlei fleurige kleuren en overal kun je activiteiten doen en lekkernijen kopen. Het feest wordt vooral gevierd op populaire plaatsen onder andere in de palmentuin, waar wij waren.
Vooraf dachten we dat wij als Nederlanders (die in de geschiedenis van de slavernij een negatieve leidende rol hebben gehad) hier niet helemaal op hun plek waren. Echter bleek dit helemaal niet zo te zijn. De mensen waren allemaal heel vrolijk en in de ultieme feeststemming. Ook hebben we alleen positieve reacties gekregen, waaronder in een gesprek met de taxichauffeur. Hij vertelde dat hij koningin Juliana erg dankbaar was omdat Nederland ook veel goeds voor Suriname heeft gedaan. Hierbij vermelde hij het onderwijs, de wegen (de fietspaden waren die Nederlanders toch mooi even vergeten), enz. Voor de negatieve gedachten van de slavernij is op deze dag dus geen plaats, de mensen zijn blij met hun leven nu.
De buurkinderen
Elke keer als we het terrein op of af lopen worden we enthousiast begroet door onze buurkinderen. Er staan hier 3 huizen naast, waarin 19 kinderen verblijven. Ze weten onze namen en vinden het maar al te leuk en interessant dat wij er nu zijn. Ze vragen regelmatig of we spelletjes met ze willen doen. Ze hebben zelf hun Surinaamse spelletjes, die ze ons leren. En wij leren ze spelletjes zoals Annemaria koekoek. Het uitspreken van Annemaria koekoek is echter nog wel lastig, waarop ze zeggen ‘lalalalaa koekoek’.
Kapper
Misschien wel grappig om nog te vertellen is dat er bij de kapper echt Surinaamse stijl wordt aangehouden. We hadden om 19.00 uur een afspraak en Marieke zat om 19.45 uur in de kappersstoel. Er kwam geen verontschuldiging voor het lange wachten. Onze conclusie: dit zal wel vaker zo gaan.
Echter zijn de dooie punten er nu af en hoeven we nu geen half uur meer uit te trekken voor het doorkammen van het haar, gelukkig!
Lotjeshuis
We leren steeds beter om te gaan met de werkwijze van het Lotjeshuis. De medewerkers lijken ook steeds meer te wennen aan onze aanwezigheid. Zo is onze rol ook wat duidelijker en zijn we deze week begonnen in de speelkamer. Dit is een kamer waar, de naam zegt het al, al het speelgoed ligt. De speltherapeut geeft hier spelbegeleiding aan de kinderen. Aangezien hier niet altijd tijd voor is gaan wij dit in de onze werkdagen op ons nemen. We zijn in kleine groepjes begonnen. Je ziet duidelijk dat de kinderen de begeleiding in de speelkamer dit echt nodig hebben om tot spel te kunnen komen. Ons nadoen en de nabijheid brengt ze tot imitatiespel. De kinderen weten niet altijd hoe ze met het speelgoed om moeten gaan, zoals in het voorgaand verslag met het boekje lezen naar voren kwam. Momenteel gaat dit stukken beter. De kinderen worden positief beloond wanneer ze netjes zitten met een high five of een duim. Zo zie je ook dat ze er zelf al aan denken, ze gaan zitten en steken zelf al hun duim op. Hierbij zoeken ze oogcontact om de bevestiging van ons te krijgen. Tijdens het boekje lezen zit één van ons tussen de kinderen op de grond. De ‘tante’ die aan het voorlezen is benoemd, wanneer de kinderen onrustig worden, hoe goed de andere tante nog zit. Hierbij zie je dat de kinderen dit nabootsen om ook een positieve reactie te krijgen. Hierbij komt steeds meer naar voren dat ze positieve beloning niet kennen, maar dit heel erg belangrijk voor ze is.
Voordat we dit verhaal afronden willen we nog even iedereen bedanken die ons volgt. Al die positieve reacties vanuit Nederland zijn hartstikke leuk en vooral fijn om te lezen.
Wij zullen blijven schrijven, blijven jullie dan reageren?
Liefs Aimée & Marieke
Hier weer een verslag vanuit Paramaribo. Afgelopen dagen hebben we veel verschillende dingen meegemaakt. Hierdoor zal het verslag bestaan uit korte verhaaltjes van onze belevenissen.
Fietsen in Paramaribo
Afgelopen week hebben we onze grenzen verlegd en zijn we met gevaar voor eigen leven op de fiets de weg op gegaan. Dit is net zo chaotisch als het douchen, tandenpoetsen, wassen, afdrogen, insmeren en aankleden van 20 kleine negertjes in een oppervlakte van maximaal 5 vierkante meter(om jullie even een duidelijk beeld te geven). We verbaasden ons er eerst over dat de Surinamers bijna niet fietsen, maar eenmaal op de weg werd ons wel duidelijk waarom dit zo was en waarom de zij zich er juist over verbaasden dat wij WEL op de fiets stapten…
Waar rekening mee te houden als je in Suriname fietst: Links rijden, geen stoplichten, torenhoge drempels, kuilen in de weg, ontbrekende fietspaden en toeterende automobilisten. Met het bovenstaande rekening houdend is het even wennen maar uiteindelijk prima te doen voor ons!! (Tip: De fietshelmen uit Duitsland zouden hier geen overbodige luxe zijn).
Surinaamse begrafenis
Naast het terrein van ons appartement is een grote begraafplaats. Nu zaten we pas op kantoor te skypen met het thuisfront en hoorde we een luid gegil ondersteund door muziek. We vroegen aan één van onze buurmeisjes of er toevallig in de buurt een feestje was. Waarop ze antwoordde ‘nee, er is iemand dood gegaan’. Toen wij van het lachen waren bekomen vertelde het meisje dat er op een begrafenis muziek wordt gespeeld, wordt gedanst en gegild.
Uitgaan
Zaterdagavond. We gingen naar Zsa Zsa Zsu, een discotheek waar de lokale bevolking ook komt. Het was inmiddels 23.30 toen we de discotheek binnen kwamen, een prima tijd dachten wij. Nadat we ons hadden verbaasd over het aantal mensen dat binnen was(+/- 25 man), hoorden we van de charmante barman dat het hier pas om 02.00 uur volstroomt. En ja hoor, dit bleek ook zo te zijn. Maar wat kunnen die Surinamers dansen! De film ‘Dirty dancing’ zou hier zo opgenomen kunnen worden. Na enige twijfel of onze danskunsten hier aan konden tippen hebben we ons er toch aan gewaagd. Tot in de vroege uurtjes hebben we al billen-schuddend op de dansvloer gestaan.
Keti koti
Keti koti is een officiële feestdag ( 1 juli) in Suriname waarop men de nationale afschaffing van de slavernij viert. Op deze dag wordt er flink gefeest, je kunt dit vergelijken met Koninginnedag bij ons. Wij hadden het geluk dat we deze feestdag bij konden wonen. Men draagt traditionele kleding in allerlei fleurige kleuren en overal kun je activiteiten doen en lekkernijen kopen. Het feest wordt vooral gevierd op populaire plaatsen onder andere in de palmentuin, waar wij waren.
Vooraf dachten we dat wij als Nederlanders (die in de geschiedenis van de slavernij een negatieve leidende rol hebben gehad) hier niet helemaal op hun plek waren. Echter bleek dit helemaal niet zo te zijn. De mensen waren allemaal heel vrolijk en in de ultieme feeststemming. Ook hebben we alleen positieve reacties gekregen, waaronder in een gesprek met de taxichauffeur. Hij vertelde dat hij koningin Juliana erg dankbaar was omdat Nederland ook veel goeds voor Suriname heeft gedaan. Hierbij vermelde hij het onderwijs, de wegen (de fietspaden waren die Nederlanders toch mooi even vergeten), enz. Voor de negatieve gedachten van de slavernij is op deze dag dus geen plaats, de mensen zijn blij met hun leven nu.
De buurkinderen
Elke keer als we het terrein op of af lopen worden we enthousiast begroet door onze buurkinderen. Er staan hier 3 huizen naast, waarin 19 kinderen verblijven. Ze weten onze namen en vinden het maar al te leuk en interessant dat wij er nu zijn. Ze vragen regelmatig of we spelletjes met ze willen doen. Ze hebben zelf hun Surinaamse spelletjes, die ze ons leren. En wij leren ze spelletjes zoals Annemaria koekoek. Het uitspreken van Annemaria koekoek is echter nog wel lastig, waarop ze zeggen ‘lalalalaa koekoek’.
Kapper
Misschien wel grappig om nog te vertellen is dat er bij de kapper echt Surinaamse stijl wordt aangehouden. We hadden om 19.00 uur een afspraak en Marieke zat om 19.45 uur in de kappersstoel. Er kwam geen verontschuldiging voor het lange wachten. Onze conclusie: dit zal wel vaker zo gaan.
Echter zijn de dooie punten er nu af en hoeven we nu geen half uur meer uit te trekken voor het doorkammen van het haar, gelukkig!
Lotjeshuis
We leren steeds beter om te gaan met de werkwijze van het Lotjeshuis. De medewerkers lijken ook steeds meer te wennen aan onze aanwezigheid. Zo is onze rol ook wat duidelijker en zijn we deze week begonnen in de speelkamer. Dit is een kamer waar, de naam zegt het al, al het speelgoed ligt. De speltherapeut geeft hier spelbegeleiding aan de kinderen. Aangezien hier niet altijd tijd voor is gaan wij dit in de onze werkdagen op ons nemen. We zijn in kleine groepjes begonnen. Je ziet duidelijk dat de kinderen de begeleiding in de speelkamer dit echt nodig hebben om tot spel te kunnen komen. Ons nadoen en de nabijheid brengt ze tot imitatiespel. De kinderen weten niet altijd hoe ze met het speelgoed om moeten gaan, zoals in het voorgaand verslag met het boekje lezen naar voren kwam. Momenteel gaat dit stukken beter. De kinderen worden positief beloond wanneer ze netjes zitten met een high five of een duim. Zo zie je ook dat ze er zelf al aan denken, ze gaan zitten en steken zelf al hun duim op. Hierbij zoeken ze oogcontact om de bevestiging van ons te krijgen. Tijdens het boekje lezen zit één van ons tussen de kinderen op de grond. De ‘tante’ die aan het voorlezen is benoemd, wanneer de kinderen onrustig worden, hoe goed de andere tante nog zit. Hierbij zie je dat de kinderen dit nabootsen om ook een positieve reactie te krijgen. Hierbij komt steeds meer naar voren dat ze positieve beloning niet kennen, maar dit heel erg belangrijk voor ze is.
Voordat we dit verhaal afronden willen we nog even iedereen bedanken die ons volgt. Al die positieve reacties vanuit Nederland zijn hartstikke leuk en vooral fijn om te lezen.
Wij zullen blijven schrijven, blijven jullie dan reageren?
Liefs Aimée & Marieke
-
05 Juli 2012 - 16:43
Karin Franken:
He Maieke,
Uiteraard via je moeder de link doorgestuurd gekregen dus tijd voor een reactie, Zo te lezen gaat het goed met jullie en wordt je al snel bekend met de Surinaamse cultuur van te laat komen, lang wachten etc. dat heet bij ons onthaasten, zij hebben dat van nature. Dat palmenbos ligt toch redelijk in het centrum niet? Dat is de ontmoeting plaats voor jongelui in de avond, wel een beetje onguur omdat er ook duistere types daar rondscharrelen.
Wat leuk dat jullie al snel resultaat zien bij het werk in het Lotjeshuis, de voor ons zo simpele dingen direct terugzien, dat is kicken.
Succesen ik blijf je volgen hoor!
Greotn Karin -
05 Juli 2012 - 16:59
Yvonne:
Dames, het blijft een plezier om jullie verhalen te lezen dus ik blijf jullie zeker volgen! Al veel meegemaakt in die korte tijd! Have fun! -
05 Juli 2012 - 17:48
Wiesje:
Hallo meiden,
Ik heb weer met veel plezier jullie berichtjes gelezen. Stoere verhalen weer, fietsen met gevaar voor eigen leven en al billenschuddend in de disco. Ik zit op het moment op mijn werk en moet nog 2 uur en 15 min werken en dan heb ik vakantie YESS.
Loes vindt het wel jammer Marieke dat ze het zonder jou moet doen in Kroatie, maar gelukkig komt Brechje nog een weekje.
Nou doei meiden. -
05 Juli 2012 - 21:18
Monique:
Hoi meiden, ik kom net uit Wassenaar en heb jullie verslag voorgelezen aan oma die ademloos zat te luisteren! (daar kunnen de kindertjes een voorbeeld aan nemen..ha..ha) Ze vond het prachtig en kan zich nu veel beter een beeld vormen van jullie leven daar. Ze vond het fijn te horen dat het jullie goed gaat! Ik kreeg de opdracht een berichtje achter te laten en te zeggen dat ze heel trots is op jullie en een hele dikke kus voor beiden te door te geven XXX bij deze,.... Veel plezier, X Monique -
06 Juli 2012 - 08:36
Ans Bouman:
Geweldig om jullie verslag te lezen .Ik herken veel dingen vanuit onze tijd in Zuid-Afrika. Geniet van alles, want je zult zien, de tijd vliegt. Prachtig ook jullie foto's! Liefs van Ben en Ans -
06 Juli 2012 - 08:37
Nicole:
Hoi Meiden,
Ik heb weer genoten van jullie verslag! Ik geloof niet dat papa en Ruud lange tourkes zouden kunnen maken in Suriname, alhoewel zij wel met helm rijden ;-)
Gelukkig zijn jullie er nog een aantal weken want, ik weet zeker dat jullie gemist gaan worden. Vooral de kinderen! Geniet van jullie heerlijke tijd daar, de kinderen, het uitgaansleven, schut niet teveel met de billen en pas goed op jezelf. Ik kijk weer uit naar jullie volgende verslag. Een dikke kus van "tantie" aan deze kant van de oceaan. xxxx -
06 Juli 2012 - 11:25
Petra :
Hallo Marieke & Aimée,
Wat leuk weer om alles te lezen. Ik ben er echt voor gaan zitten.
Volgens mij weten jullie al aardig de weg daar. Als je al gaat stappen dan zegt dat genoeg. Maar hebben jullie wel van die "VOLLE" billen om te schudden? Jullie vinden er wel iets op.
Marieke volgens mij kunnen ze bij de kapper ook vlechtjes inzetten dan hoef je de komende weken niets meer aan ja haar te doen!
Geniet nog maar lekker van jullie verblijf. Wat zullen ze dankbaar zijn. Zijn de kleertjes allemaal goed terecht gekomen? Wat was hun reactie? Ik zal het de volgende keer wel lezen als je hierover iets schrijft.
Tot de volgende keer maar weer, groetjes van ons Jerry, Lesley, Justin en Petra -
06 Juli 2012 - 12:11
Sandra:
Haa Dames,
Ik blijf jullie zeker volgen hoor ;) ik zit iedere keer weer ongeduldig op een nieuw verhaal te wachten. Heerlijke tijdbesteding als mijn kleintjes in bedje liggen!
Maar zo te zien maken jullie het steeds beter en zijn jullie goed aan het inburgeren! Leuk leuk!
Liefs Sandra -
06 Juli 2012 - 18:17
Elly Verheijen.:
Hallo Meiden.
Leuk om weer wat van jullie te horen.
Zijn jullie al een beetje aan de muggen kakkerlakken en dergelijke gewend.
Volgens mij zijn ze daar wel blij met jullie.Morgen gaan we naar de verjaardag van Jasper,hij werkt nu ook een keer per week als afwas hulp in Elden,
Jasper vind dit wel oke.
Lieve meiden bedankt weer voor jullie verhalen.
Liefs Elly. -
06 Juli 2012 - 21:19
Floor:
Hoi Aimée,
Heel leuk jullie verslag. Ik geniet ervan. Dat verhaal van het dansen, zie het helemaal voor me. Wij kunnen niet aan ze tippen! Gisteren hebben Walter en ik in Wageningen Surinaams gegeten. Was erg lekker. Wat vinden jullie van de Surinaamse keuken?
Veel plezier nog samen!
Liefs van Walter en Floor
-
07 Juli 2012 - 06:47
Paul:
Hoi meiden
Leuk om jullie verslag te lezen. Een hele andere wereld. Heb jullie link aan oma Den bosch door gegeven dus.....
Wij druk aan het inpakken voor de vakantie. Vetrekken morgen via Venlo.....
Jullie nog lekker genieten we zullen natuurlijk volgen.
groetjes Paul -
07 Juli 2012 - 07:27
Karel Vervat:
Hoi Marieke & Aimée,
Hardstikke leuk al die verslagen.
Zo leer ik ook Suriname een beetje kennen.
Heel veel plezier daar en geniet ervan.
Groeten Karel -
07 Juli 2012 - 19:10
Mirjam:
Wat beleven jullie veel zo! En wat een verschil met hier hoe ze met kindjes om gaan!toch best link dat fietsen daar!pas maar op daar!heel veel plezier en ik geniet van jullie verhalen!kus mick -
08 Juli 2012 - 01:22
Koen Van Der Meer:
Haaa zuss!
Wat een leuk verslag, alleen ik hoop dat ik daar nooit hoef te fietsen! Haha
Morgen vertrekken we naar kroatië. Ik zie je over een aantal maandjes weer en ik zal zeker je verslagen blijven lezen!
Groetjes koen -
08 Juli 2012 - 10:39
Laure:
dag dames!
ik kwam er net pas achter waar ik jullie reisverslagen kon lezen.. haha lekker dom weer. jullie hebben nu al zoveel meegemaakt! woow ik ben echt benieuwd hoe alles verder gaat verlopen.
heel veel plezier en succes komende week!
dikke kus,
Laure -
08 Juli 2012 - 12:30
Vera:
Haa Dames!
Wat hebben jullie al weer een hoop gedaan! Erg leuk om te lezen weer :)
Leuk ook dat de jullie de kinders echt wat kunnen leren daar! :)
Veel plezier nog! Liefss, Vera -
08 Juli 2012 - 15:02
Boerema Annie.:
gezellig leesvoer voor een hollandse druilerige zondagmiddag!
je verplaatsen in de sfeer van zo'n warm land is bijna onmogelijk,maar dit terzijde.....
ik steek heel wat op van jullie belevingsverhalen:heel fijn!!!!!
en vooral niet vergeten, dat je jong bent en van alles waar mogelijk heerlijk genieten:dit is toch een buitenkansje????
dag leuke meiden,veel liefs van mij,(een vriendin uit westland van oma wassenaar.
daaag!!!!!!annie . -
08 Juli 2012 - 20:08
Sanne :
Wat een avontuur
Leuke foto's en het klinkt als een leuke tijd
Veel plezier nog!!
X Sanne -
10 Juli 2012 - 07:49
Clo En Rien:
Ha Marieke en Aimee, wat leuk om een berichtje te krijgen! Wij zijn inmiddels in Noorwegen op vakantie voor ons eigen avontuur. Mooi om te zien hoe groot de wereld is en dat je overal harten kunt openen. Geniet van jullie tijd in Suriname! -
11 Juli 2012 - 18:39
Alex En Virginia:
Beste Marieke en Aimee,
wat een avonturen en wat een geweldig leuke en aandoenlijke foto's. We zijn onder de indruk.
Veel succes en plezier met de kids die zo te zien enorm van jullie genieten. Erg fijn om te zien.
Alle goeds,
Virginia en Alex
-
13 Juli 2012 - 10:56
Maartje :
Heee dames!!
Wat een gave verhalen zeg! erg leuk om te lezen wat jullie daar allemaal doen!!
Veel plezier nog daar!!
LIefss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
