Reisverslag 5

Lotjeshuis
Vorige week was onze laatste werkweek bij het Lotjeshuis. Toen we beseften dat het einde in zicht kwam, zorgde dit voor een dubbel gevoel. Aan de ene kant was het een opluchting dat deze intensieve werkdagen, die veel energie vraten, voorbij waren. We kunnen ons nu namelijk op de trips naar het binnenland kunnen gaan richten waar de Bosjesmannen met smacht op ons staan te wachten. Maar aan de andere kant is het ook wel lastig om deze kinderen achter te laten. We zijn ons ervan bewust geworden dat we veel zijn gaan betekenen voor de kinderen. Het is moeilijk om niet te weten wat de toekomst deze kinderen zal brengen. Je gunt ze stuk voor stuk een warm nest. Gelukkig kunnen veel kinderen weer terug naar huis als ze aangesterkt zijn, maar dit is niet altijd mogelijk.
Goed, onze laatste dag wilden we graag leuk afsluiten en daarom hebben we samen met Maartje en Lara ( andere vrijwilligers) een dagje dierentuin georganiseerd voor de kinderen. Via Lara kenden we een touroperator die gratis de kinderen per bus wilde vervoeren naar de dierentuin. Helemaal top dus! En zo kwam het dat we met een bus vol enthousiaste en zingende negertjes richting de Zoo gingen. Tijdens de busrit waren de kinderen razend enthousiast over wat ze allemaal om zich heen zagen. Het was moeilijk om op de billen te blijven zitten. Tijdens de rit kwamen er ook allerlei woorden voorbij die wij ze de afgelopen dagen geleerd hebben: ‘auto, hond, motor en tour-bus’. Dit woord was erg populair en het was hilarisch om te horen hoe de kinderen dit woord bleven herhalen in koor. ( Het ene kind zei ‘tour’ de andere ‘bus’ en zo ging het maar door).
Eenmaal in de dierentuin aangekomen hebben we eerst een broodje gegeten met de kinderen. Daarna hebben we een rondje gedaan langs alle dieren. Ze genoten met volle teugen en waren erg lief voor elkaar ( ook wel eens leuk om te zien). Aan het eind van de dag waren de kinderen helemaal kapot en hebben ze in de bus geslapen. Erg fijn om zo deze mooie ervaring af te sluiten.

Trip Ston eiland
Vorige week zijn we voor het eerst een trip gaan maken naar het binnenland. We vertrokken vrijdag middag en zouden 2 overnachtingen hebben op Ston eiland. Maartje ging met ons mee. Naast ons ging er ook nog een familie met 5 personen mee.
We kwamen eerst langs Berg en Dal. Hier hebben we een kajak tocht gemaakt over de Suriname rivier van ongeveer anderhalf uur. En jaja, we sjeesden iedereen voorbij. Geeft maar weer aan wat voor top duo we zijn. De kajak tocht was echt geweldig. Eerst gingen we over een groot stuk open water en later gingen we door smallere stukjes. Om jullie een beetje een beeld te geven van hoe het er daar uitzag, het is te vergelijken met droomvlucht. Prachtige bomen, fluitende vogeltjes en mooie bloemen. Het rook zelfs naar droomvlucht. Onze gids tijdens de kajak tocht heette Mozes. Mozes die ons over het water helpt, haha! Tijdens de tocht heeft Mozes ons laten zien hoe je met een kajak over een omgevallen boom ( in het water) komt. Nooit gedacht dat wij ooit op dat niveau zouden komen, maar dit wordt vervolgd…..
Toen we na anderhalf uur zwoegen ( met tegenwind) terug kwamen op de kant werden we meteen in een harnas gehesen en klaar gestoomd voor de kabelbaan. Jaja, want we zijn meters hoog over de donkere bossen gesjeesd en zelfs over de Suriname rivier!! Het was echt geweldig, wel een beetje eng maar wat was dat genieten zeg. Heerlijk in de natuur! Of het nog niet eng genoeg was zijn we ook nog in een tropische regenbui beland. Die ervoor zorgde dat de kabel glad werd en het afremmen moeilijker werd. Je kunt je dus voorstellen dat je super hard door de bomen sjeest en elke keer het plateau ziet naderen en je bijna niet kunt remmen, AAAH! Gelukkig hadden zo nog een extra afremsysteem. Door de regenbui zagen we er natuurlijk wel stoer uit. Onder het modder en helemaal doorweekt kwamen we terug.
Na dit avontuur zijn we naar Ston eiland gegaan, waar we zouden verblijven. We sliepen in een huisje/hutje met alle mensen van de groep. Klein maar fijn. Ja ouders ook wij hebben gekampeerd en zijn met een rol toiletpapier over het eilandje gaan struinen. Het eiland was echt prachtig. Heel primitief maar dat maakt het allemaal zo mooi. Prachtige natuur en het huisje grensde aan de surinamerivier. Je kon lekker zwemmen en chillen in hangmatten. In de avond hebben we samen gekookt ( jaja, we leren het wel) en daarna zijn we als een blok in slaap gevallen.
De volgende dag zijn we met de bus de berg opgegaan. Een achtbaan is er niets bij. Je zou zeggen dat het onmogelijk is om met een tourbus met 12 mensen het oerwoud te trotseren, maar toch is het gelukt. Wat een tocht was dat. Door de vele regenval is de conditie van de weg erg achteruit gegaan. Nou dat was te merken hoor, we werden goed heen en weer geschud. Uiteindelijk kwamen we aan op Braunsberg. Hier hebben we een FLINKE wandeling gemaakt naar de watervallen. Je moet je voorstellen dat het net geregend had en alles onder de modder zat. En paden kennen ze daar natuurlijk niet dus het was schuiven, klimmen en springen. Maar het was wel de moeite waard hoor, wat een mooie natuur. We hebben ook een slang gezien en aapjes. De groep die na ons kwam is gebeten door een slang ( de gevaarlijkste van Paramaribo) dus we hebben wel echt geluk gehad.
Goed, na de flinke tocht hebben we weer een nacht doorgebracht op Ston eiland. De volgende dag hebben we lekker aan het strandje gelegen en gezwommen. Er was ook een Surinaamse jongen mee die het ‘hulpje’ was van de touroperator. Omdat ze hier in Suriname nog geen vakantie hebben, moest hij leren. En ja met 2 aankomende pedagogen en een orthopedagoog ( Maartje) in de buurt werden er natuurlijk gratis bijlessen aangeboden. Niet te geloven wat een jongen van 22 nog moet leren. Waarmee meet je de temperatuur? Wie was Hitler? enz. Ongelooflijk om te horen hoe ze hier les krijgen. De docenten delen werkbladen uit en verder moet je het zelf een beetje uitzoeken, als ik het zo geloof. (Er wordt feitelijke informatie gegeven over de tweede wereldoorlog. Zoals waar Hitler geboren is. Toen we aan hem vroegen of hij het verhaal wist van wat er in de oorlog is gebeurd kon hij hier geen antwoord op geven. Deze informatie wordt niet gegeven, alleen de feiten) naast ons vrijwilligerswerk bij het Lotjeshuis hebben we er nu dus nog een leuk nieuw bijbaantje bij.

Nieuwe huisgenoot
Sinds afgelopen maandag hebben we een nieuwe huisgenoot. Lara hebben we leren kennen via Maartje. We hebben afgelopen tijd veel met elkaar opgeschoten. Lara is in Suriname voor haar stage en is hier leerkracht aardrijkskunde op een middelbare school. Omdat Lara wat problemen had met haar huisbaas hebben geregeld dat ze bij ons kon intrekken. We hebben genoeg plek dus één iemand meer was geen probleem. Tot nu toe gaat dit allemaal heel goed en is het super gezellig in ons studentikoze huis.

Status S.O.S. kinderdorpen
In ons vorige verslag deden we een oproep aan de mensen die het leuk vinden voor een kleine bijdrage om de kinderen die naast ons wonen iets extra’s te bieden. De kinderen van S.O.S kinderdorp hebben niet veel speelgoed. Ze spelen veel met zelfgemaakt speelgoed en hebben weinig speeltoestellen. Daarom leek het ons leuk om een tafeltennistafel voor deze kinderen te kunnen regelen. We hebben al gezien dat er al een aantal bijdrages zijn gestort. Hartstikke bedankt hiervoor!!!! Het is voor ons zo fijn om steun vanuit het o zo goeie Nederland te krijgen. We hebben hier twee winkels gevonden die een tafeltennistafel verkopen. Aankomende week staat op de planning om langs de tafeltennisvereniging te gaan. Mogelijk hebben deze nog een tweede hands tafel in de verkoop die we aan de kinderen van het dorp kunnen schenken.
Kortom, de ontwikkelingen rondom de tafeltennistafel zijn in volle gang. We houden jullie op de hoogte!!

Nou, dit was eindelijk weer een verslagje van ons. Hier hebben we nog niet alles beschreven wat we hebben gedaan dus morgen of overmorgen waarschijnlijk weer een verslag.

Heel veel lieve groeten en bedankt voor de support!